Mombeuh....

Om mijn visum te verlengen moest ik dus nog ff binnen een week naar Mombasa op en neer. Steven en Maarten vonden dat wat te kort en vertrekken morgen voor een volle week naar Malawi.
Ik ben gisterenochtend om 6.30 door de taxi opgehaald, want ik wilde perse op tijd zijn voor de bus. Maarja, African times, dus de bus vertrok 45 minuten te laat (valt nog mee, die ervoor vertrok 1.5 uur te laat).
De rit duurde 10 uur en ik vraag me af of het gemiddelde net wel of net niet boven de 120kmh lag (dat op 2 baanswegen, bochtig, heuvelachtig, glad door de regen en enkele stukken halfverhard.....) We gingen in ieder geval veel harder dan de rest van het verkeer dus behalve heuvelop was het ook nog eens inhalen heuvelop.... De wrakken langs de kant van de weg zijn een hard bewijs van het feit dat dit wel eens vaker gebeurt.
Verder was de reis wel ok, mooie landschappen en vriendelijke Keniaan naast me, die me in Mombasa ook nog eens bij een goedkoop, redelijk goed hotel heeft afgezet met de taxi. Bij de receptie kwam ik een Nederlandse studente uit Rotterdam tegen die met r vriend een maandje aan het backpacken was. Ook die avond in Mombasa gearriveerd vanuit Dar, maar zij hadden meer dan een uur naar een geschikte plek om te slapen gezocht. We zijn met zn drieen wat gaan eten en het was echt erg relaxt.
Vandaag had ik de enige volle dag in Mombasa, dus besloot ik eens wat aan sight-seeing te gaan doen (wat in Dar niet kan, ouders wees gewaarschuwd :)) Smorgens naar Fort Jesus, een Portugees fort uit de 16e eeuw, was zeker de moeite waard! Daarna naar een Baobab-(lees enorme bomen van tig jaar oud)park, maar dat was niet erg interessant en ik werd constant lastiggevallen door mensen die mn vriend wilden zijn of waar ik wat te eten of sigaretten voor moest kopen. Snel weg dus...terug naar het centrum. Bleek dat de zwervers ook allemaal hun stellingen hadden ingenomen en ik werd zelfs door complete gezinnen om geld en eten gevraagd. Het aantal straatkinderen in Mombasa is ook enorm, vooral veel jonge kinderen van een jaar of 8-10.
Ook wil iedereen hier mijn gids zijn, nog veel erger dan in Dar (waarschijnlijk omdat daar bijna niets is om naar toe te gidsen :))
Nadat ik net een kleine donatie had gedaan voor de salvation army en de vrouw vroeg of ik geen 100 Ksh kon geven ipv 50 (0.50 euro) had ik echt schoon genoeg van alle Mombasanen en was het tijd het internetcafe op te zoeken.
Gelukkig kan ik morgenvroeg weer vertrekken en als alles goed gaat (dat wil zeggen, geen rampen of onwillige grenswachten) dan ben ik morgen om 7 pm weer thuis. Nog 1 dag om kerstinkopen te doen voordat de ouders komen :D

Nou, dit was t weer, ik ga mn bed zo opzoeken (al is het pas 6.30 pm, slapend heb ik geen last van alles wat me hier mogelijk kan irriteren :))

Tutaonana machi (mungu akipenda)!
Tot ziens in maart (als god het wil)!